Często pytacie mnie jak zwrócić się do urzędu w sprawie oznakowania drogi. W tym poradniku postaram się wyjaśnić, jak to zrobić i co warto wiedzieć przed złożeniem wniosku.
Zarządca drogi a zarządca ruchu
Na początku musimy wyjaśnić czym różni się zarządca drogi od zarządzającego ruchem na drodze. Zadania zarządcy drogi to m.in. opracowywanie planów rozwoju sieci drogowej, utrzymywanie nawierzchni dróg, chodników, dokonywanie pomiarów ruchu, utrzymywanie zieleni i wiele innych. Oprócz tego zarządca drogi umieszcza i utrzymuje znaki drogowe i sygnalizację świetlną.
Organizację ruchu, w szczególności zadania techniczne polegające na umieszczaniu i utrzymaniu znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej, urządzeń sygnalizacji dźwiękowej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu, realizuje na własny koszt zarząd drogi
rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem (§ 11)
Co ważne, zarządca drogi nie zajmuje się organizowaniem ruchu drogowego, czyli w dużym skrócie podejmowaniem decyzji gdzie jaki znak ma być ustawiony. Tym zajmuje się organ zarządzający ruchem.
Zadania organu zarządzającego ruchem to m.in: opracowywanie projektów organizacji ruchu, zatwierdzanie organizacji ruchu, prowadzenie kontroli prawidłowości zastosowania i funkcjonowania znaków drogowych oraz ich zgodności z zatwierdzoną organizacją ruchu. Taka kontrola powinna zostać przeprowadzona co najmniej raz na 6 miesięcy.
Podsumowując: fizycznie znaki drogowe ustawia i odpowiada za ich utrzymanie zarządca drogi. Jeśli znak jest nieczytelny lub ktoś go zniszczył – jest to zadanie zarządcy drogi. Ale to organ zarządzający ruchem podejmuje decyzję, gdzie dane znaki mają być ustawione, i to ten organ zatwierdza organizację ruchu. Jeśli zależy nam na zmianie organizacji ruchu to należy zwracać się do organu zarządzającego ruchem.
Podstawa: ustawa o drogach publicznych, rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem.
Kto odpowiada za daną drogę?
Drogi dzielą się na publiczne i wewnętrzne. Z kolei drogi publiczne dzielą się na gminne, powiatowe, wojewódzkie i krajowe, w tym autostrady i drogi ekspresowe.
Za autostrady i drogi ekspresowe odpowiada GDDKiA (Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad) – pełni rolę zarówno zarządcy drogi jak i organu zarządzającego ruchem. Następnie mamy drogi publiczne w miastach na prawach powiatu (z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych), organem zarządzającym ruchem i zarządcą tych dróg w takim mieście jest prezydent miasta. Za pozostałe drogi krajowe, czyli te poza miastami na prawach powiatu, odpowiada GDDKiA. Dla dróg wojewódzkich organem zarządzającym ruchem jest marszałek województwa a zarządcą drogi jest zarząd województwa.
Zarządcami dróg powiatowych oraz gminnych są odpowiednio zarząd powiatu oraz wójt, burmistrz lub prezydent miasta. I tu może dla niektórych małe zaskoczenie. Organem zarządzającym ruchem zarówno dla dróg powiatowych jak i gminnych jest… starosta. Wydaje mi się, że czasem sami zainteresowani nie do końca to rozumieją i przykładowo, burmistrz zajmuje się zadaniami należącymi do organu zarządzającego ruchem.
A co z drogami wewnętrznymi? Za organizację ruchu na nich odpowiada zarządca drogi (lub właściciel).
Może się zdarzyć, że droga należy przykładowo do miasta ale nie jest drogą publiczną – czyli jest drogą wewnętrzną. Aby droga była drogą publiczną nie wystarczy to, że należy ona do samorządu lub skarbu państwa – musi być do niej zaliczona w drodze rozporządzenia lub uchwały.
Przykładem takiej drogi należącej do miasta a nie będącej drogą publiczną może być fragment ul. Piotrkowskiej w Łodzi. W takim przypadku zarządzanie ruchem należy do zarządcy (zarządu) drogi – czyli Zarządu Dróg i Transportu w Łodzi dla ul. Piotrkowskiej.
Zarządy dróg.
W przypadku dróg w miastach na prawach powiatu, wojewódzkich, powiatowych i gminnych, zadania zarządcy drogi mogą być realizowane za pośrednictwem osobnej jednostki organizacyjnej – zarządu dróg. I tak się z reguły dzieje, stąd mamy różne zarządy dróg miejskich, powiatowych i wojewódzkich.
Kwestia zarządzania ruchem nie może być przekazana odrębnym jednostkom – realizuje je prezydent miasta, starosta i marszałek. Zadania te może realizować z upoważnienia urząd podlegający bezpośrednio prezydentowi, staroście lub marszałkowi, czyli urząd miasta, starostwo powiatowe lub urząd marszałkowski.
Pomimo to zdarza się jednak, że zarząd dróg – osobna jednostka organizacyjna, realizuje zadania organu zarządzającego ruchem. Przykładem takiego miasta jest Radom.
Oczywiście, są pewne wyjątki:
- Za skrzyżowania odpowiada organ odpowiedni dla drogi wyższej kategorii. Dotyczy to zarówno zarządzania ruchem jaki i zarządzania drogą.
- GDDKiA może powierzyć zadania w zakresie zarządzania ruchem marszałkowi województwa. Wydaje mi się, że tak się raczej nie dzieje i nigdy się z tym nie spotkałem.
- Kolejny wyjątek to autostrady koncesyjne – rolę zarządcy drogi pełni koncesjonariusz, ale organizatorem ruchu pozostaje GDDKiA.
- Zarządzanie drogami może być przekazywane między zarządcami poprzez porozumienia, oprócz tego funkcję zarządcy drogi może pełnić zarząd związku metropolitalnego lub partner prywatny.
- W Warszawie drogami gminnymi zarządzają dzielnice a pozostałymi Zarząd Dróg Miejskich.
- GDDKiA realizuje swoje działania m.in. poprzez oddziały wojewódzkie. Teoretycznie przepisy przewidują możliwość tworzenia regionalnych oddziałów zajmujących się autostradami i drogami ekspresowymi, ale wygląda na to, że jeszcze nie skorzystano z tej możliwości. Dlatego w sprawach dotyczących dróg podległych pod GDDKiA należy zacząć od oddziału w danym województwie.
Jak sprawdzić do jakiej kategorii zaliczona jest dana droga i kto zarządza ruchem a kto zarządza drogą?
Dla dróg krajowych i wojewódzkich sprawa jest raczej prosta – są one oznakowane znakami, choć nie zawsze znaki muszą odpowiadać rzeczywistości. W miastach na prawach powiatu nie ma to aż takiego znaczenia, bo i tak ten sam organ zarządza drogami i ruchem (z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych). Jeśli chodzi o zarządzanie ruchem na pozostałych drogach, czyli powiatowych i gminnych (poza miastem na prawach powiatu), sprawa również jest prosta – ruchem zarządza starosta. W zasadzie jedyny problem może sprawić rozróżnienie drogi powiatowej od gminnej gdy szukamy zarządcy drogi.
Z reguły zarządy dróg publikują wykaz dróg, którymi zarządzają. Czasami wykaz jest publikowany w formie mapy. Tak jak wcześniej wspominałem, w zasadzie nie ma możliwości przekazania zarządzania ruchem do innej jednostki, ale zadania zarządcy drogi można przekazać i z reguły tak się dzieje. Jeśli istnieje zarząd dróg wojewódzkich, powiatowych, gminnych czy miejskich to raczej bez problemu znajdziemy go w internecie.
Proste, prawda? Mogę jedynie pocieszyć, że nie ma to aż takiego znaczenia – jeśli wyślemy pismo do niewłaściwego organu to ma on obowiązek przekazać je do tego właściwego, o czym więcej niżej (nie dotyczy to jednak informacji publicznej).
Podstawa: ustawa o drogach publicznych, ustawa Prawo o ruchu drogowym, rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem, informacja o wynikach kontroli (NIK, KPB-401-002/2013).
Projekt organizacji ruchu: czym jest i co zawiera?
Projekt organizacji ruchu jest to dokumentacja na podstawie której umieszcza się znaki drogowe.
Projekt powinien zawierać między innymi:
- plan orientacyjny z zaznaczeniem dróg których projekt dotyczy.
- plan sytuacyjny, który zawiera lokalizację istniejących, projektowanych oraz usuwanych znaków drogowych i innych urządzeń.
- program sygnalizacji i obliczenia przepustowości drogi, gdy projekt zawiera sygnalizację świetlną
- zasady dokonywania zmian oraz sposób ich rejestracji – w przypadku projektu zawierającego znaki świetlne lub zmiennej treści oraz w przypadku zmiennej organizacji ruchu
- opis techniczny
- przewidywany termin wprowadzenia organizacji ruchu
Oprócz tego do projektu powinny być dołączone opinie Policji, zarządu drogi, organu zarządzającego ruchem, oczywiście obowiązują pewne wyjątki i nie zawsze te opinie są wymagane. W większości przypadków będzie nas interesować jedynie plan sytuacyjny.
Informacja publiczna: uzyskanie projektu organizacji ruchu
Ten etap można pominąć, ale czasem warto zobaczyć, co znajduje się w projekcie organizacji ruchu. Przykładowo: może się zdarzyć, że zarządca drogi ustawił znaki w sposób niewynikający z zatwierdzonego projektu organizacji ruchu. Można też trafić na ciekawe opinie…
Projekt można uzyskać jako informację publiczną. Kwestie dostępu do informacji publicznej reguluje ustawa o dostępie do informacji publicznej. Projekty organizacji ruchu raczej nie są nigdzie publikowane, np. w biuletynie informacji publicznej, dlatego mogą być udostępnione na wniosek. Czas odpowiedzi na taki wniosek to 14 dni ale termin ten może być przedłużony.
Organizacje ruchu powinien przechowywać zarządzający ruchem, ale różnie z tym bywa. Zdarzało mi się dostać odpowiedź, że organ zarządzający ruchem nie posiada projektu i posiada go zarządca drogi…
Moim zdaniem warto wysłać pierwszy wniosek do organu zarządzającego ruchem a gdy nie posiada on projektu to wtedy spróbować uzyskać informację u zarządcy drogi. Jeśli nam się śpieszy, można wysłać dwa wnioski do różnych organów.
Jeśli zwrócimy się do złego organu, czyli takiego który nie posiada wnioskowanej przez nas informacji, to w najgorszym przypadku dostaniemy odpowiedź o tym, że właśnie zwróciliśmy się do złego organu i nie posiada on żądanej informacji. Zazwyczaj taka odpowiedź będzie zawierała wskazówkę, kto posiada daną informację, a czasami, ale rzadko, nasz wniosek zostanie przekazany do właściwego organu. Trzeba zaznaczyć, że udzielanie takich informacji i przekazywanie wniosku nie jest wymagane przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Wnioski i udzielone informacje mogą być publikowane (przykład). Jeśli ktoś już wnioskował o taką samą informację którą chcemy uzyskać, i została ona już opublikowana to wtedy prawdopodobnie dostaniemy odpowiedź odmowną.
Może się zdarzyć, że organ do którego się zwrócimy zapyta się, w jakim celu chcemy uzyskać informację publiczną. Nie musimy odpowiadać na takie pytania.
Od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego.
ustawa o dostępie do informacji publicznej (art. 2 ust. 2)
Podstawa: ustawa o dostępie do informacji publicznej. Polecam też stronę informacjapubliczna.org.
Przykładowy wniosek o udostępnienie informacji publicznej
Moim zdaniem najlepiej złożyć wniosek przez serwis obywatel.gov.pl. Wybieramy uzyskaj informację publiczną, wysyłamy wniosek przez internet, trzeba zalogować się przez profil zaufany. Jeśli nie masz profilu zaufanego – to oczywiście można go założyć na stronie pz.gov.pl, lub zalogować się przez bank.
Załóżmy, że chcemy coś od GDDKiA. Wybieramy konkretny oddział i wpisujemy tytuł wniosku, np. w sprawie projektu organizacji ruchu dla drogi krajowej nr …
W większości przypadków wystarczy nam jedynie plan sytuacyjny. Dlatego w treści wniosku wskazujemy, że chodzi o projekt organizacji ruchu i interesuje nas jedynie plan sytuacyjny, oraz wskazujemy drogę. Spróbujmy wskazać precyzyjnie o jaki odcinek drogi nam chodzi. Sugeruję nie wnosić o udostępnienie projektu dla długich odcinków dróg – może wydłużyć to czas uzyskania informacji, możemy spotkać się nawet z odmową, dlatego lepiej wskazać precyzyjnie dosyć krótki odcinek, który rzeczywiście nas interesuje.
Wybieramy sposób w jaki chcemy otrzymać informację, podpisujemy dokument i to tyle. Teraz przyjdzie nam poczekać dwa tygodnie.
Przepisy dotyczące oznakowania dróg
Warto również zaznajomić się z przepisami dotyczącymi oznakowania dróg, czyli rozporządzeniem w sprawie znaków i sygnałów drogowych oraz rozporządzeniem w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach. Pierwsze rozporządzenie określa znaczenie znaków i sygnałów drogowych. Drugie rozporządzenie określa, w skrócie, zasady ich stosowania.
Oprócz tego mogą być przydatne inne przepisy:
- rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać skrzyżowania linii kolejowych oraz bocznic kolejowych z drogami i ich usytuowanie (zawiera m.in. to, jak powinny być oznakowane przejazdy kolejowe)
- ustawa o drogach publicznych
- Konwencja o znakach i sygnałach drogowych (tłumaczenie, ale chyba trochę nieaktualne)
Wniosek (Kodeks postępowania administracyjnego)
Można spotkać się z formularzami do zgłaszania błędów w oznakowaniu. Moim zdaniem warto jednak składając wniosek wskazać, że robimy to w trybie przewidzianym Kodeksem postępowania administracyjnego. Kodeks postępowania administracyjnego gwarantuje nam uzyskanie w miarę rzetelnej odpowiedzi, przynajmniej w teorii. Organ do którego piszemy może potraktować zwykłego maila lub zgłoszenie przez formularz jako… no właśnie, zwykłego maila lub zgłoszenie i czasami organ ten nie poczuje się zobligowany do udzielenia nam rzetelnej odpowiedzi, jeśli w ogóle dostaniemy odpowiedź.
Skargi i wnioski reguluje dział VIII Kodeksu postępowania administracyjnego, przepisy dla skarg i wniosków są w zasadzie takie same. Polecam zapoznać się z całym działem VIII KPA, a oto kilka najważniejszych przepisów:
O tym, czy pismo jest skargą albo wnioskiem, decyduje treść pisma, a nie jego forma zewnętrzna
Kodeks postępowania administracyjnego (art. 222)
Żeby nasze pismo zostało uznane za wniosek musi wynikać to z jego treści, musi ono zawierać jakiś postulat mieszczący się w kompetencjach jakiegoś organu.
Nie musimy powoływać się na żaden przepis, żeby nasze pismo zostało rozpatrzone w trybie przewidzianym ustawą. Ale warto to zrobić, żeby nie było żadnych niejasności.
Przedmiotem wniosku mogą być w szczególności sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania nadużyciom, ochrony własności, lepszego zaspokajania potrzeb ludności.
Kodeks postępowania administracyjnego (art. 241)
Wniosek dotyczący organizacji ruchu chyba mieści się w tej definicji. Poza tym przepis ten nie ogranicza możliwych przedmiotów wniosku tylko wyszczególnia niektóre z nich.
Jeżeli organ, który otrzymał wniosek, nie jest właściwy do jego rozpatrzenia, musi przekazać go właściwemu organowi w ciągu 7 dni i zawiadomić wnioskodawcę.
Kodeks postępowania administracyjnego (art. 243)
Tak jak wcześniej wspomniałem, nie musimy aż tak przejmować się tym, by napisać wniosek do właściwego organu, bo jeśli nie trafimy to i tak powinien zostać on do niego przekazany.
wniosek powinien zostać załatwiony bez zwłoki, nie później nić w ciągu miesiąca.
Kodeks postępowania administracyjnego (art. 244)
W razie niemożności załatwienia wniosku w terminie określonym w art. 244 właściwy organ obowiązany jest w tym terminie zawiadomić wnioskodawcę o czynnościach podjętych w celu rozpatrzenia wniosku oraz o przewidywanym terminie załatwienia wniosku
Kodeks postępowania administracyjnego (art. 245)
Poniższe przepisy dotyczą nie tylko skarg, ale również wniosków (zgodnie z art. 247: Do wniosków stosuje się odpowiednio przepisy art. 230, 237 § 2 i art. 238).
(…) Zawiadomienie o odmownym załatwieniu skargi powinno zawierać ponadto uzasadnienie faktyczne i prawne (…)
Kodeks postępowania administracyjnego (art. 238 § 1)
Gdy nasz wniosek nie zostanie uwzględniony, powinniśmy otrzymać uzasadnienie faktyczne i prawne, co działa na naszą korzyść. Organ nie uwzględniając naszego wniosku powinien to uzasadnić, wskazać przepisy zastosowane w sprawie i wyjaśnić ich znaczenie. Oczywiście to tylko teoria, bo czasem ciężko otrzymać jakiekolwiek uzasadnienie, oczywiście to też zależy od sprawy. Brak takiego uzasadnienia przy jednoczesnej odmowie w zasadzie oznacza, że wniosek nie został rozpatrzony.
W przypadku gdy skarga, w wyniku jej rozpatrzenia, została uznana za bezzasadną i jej bezzasadność wykazano w odpowiedzi na skargę, a skarżący ponowił skargę bez wskazania nowych okoliczności – organ właściwy do jej rozpatrzenia może podtrzymać swoje poprzednie stanowisko z odpowiednią adnotacją w aktach sprawy – bez zawiadamiania skarżącego
Kodeks postępowania administracyjnego (art. 239 § 1)
Gdy wniosek został uznany za bezzasadny i bezzasadność została wykazana i ponowimy ten wniosek bez wskazania nowych okoliczności, organ może podtrzymać swoje stanowisko i nie zawiadomić nas o tym.
Co musi zawierać wniosek i jak możemy go wysłać? Zajrzyjmy jeszcze do pewnego rozporządzenia.
Skargi i wnioski mogą być wnoszone pisemnie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej, a także ustnie do protokołu.
Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (§ 5)
Wydaje się, że wniosek wysłany na maila powinien zostać rozpatrzony, ale co zrobić, gdy nie dostajemy odpowiedzi? Może być ciężko udowodnić, że urząd otrzymał od nas maila. Moim zdaniem obecnie najlepiej wysłać pismo przez platformę ePUAP – wysyłając pismo otrzymujemy zarazem UPP – urzędnicze poświadczenie przedłożenia. Co prawda niedawno weszły przepisy dotyczące tzw. doręczeń elektronicznych które zastąpią ePUAP, tak więc sytuacja za jakiś czas się zmieni. Na razie obowiązują przepisy przejściowe i w tym okresie możemy nadawać pisma przez ePUAP a odpowiedź powinniśmy otrzymać również przez ePUAP. Po okresie przejściowym pozostaną nam jedynie elektroniczne doręczenia.
Od 5 lipca 2022 roku organy administracji rządowej przejdą na e-doręczenia. Prawdopodobnie w tym mieści się GDDKiA.Od 1 stycznia 2024 roku samorządy przejdą na e-doręczenia.
Aktualizacja: Termin wprowadzenia e-doręczeń został przesunięty. Nie wiadomo, kiedy e-doręczenia staną się obowiązkowe, nastąpi to nie później niż 1 stycznia 2024 roku.
Skargi i wnioski niezawierające imienia i nazwiska (nazwy) oraz adresu wnoszącego pozostawia się bez rozpoznania.
Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (§ 8 pkt 1)
Gdy podamy swój tradycyjny adres, imię i nazwisko, to sprawa jest prosta i nie ma wątpliwości. W przypadku podania jedynie adresu elektronicznego sprawa nie jest prosta, choć z mojego doświadczenia wynika, że w większości przypadków podanie tradycyjnego adresu nie jest wymagane. Może się jednak zdarzyć, że nie podając naszego tradycyjnego adresu nie uzyskamy odpowiedzi. Temat ten wykracza jednak poza ramy odcinka: mogę jedynie odesłać do przykładowego wyroku WSA: II SA/Go 508/18 – Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim.
Podsumowując: Nasze pismo w zasadzie musi zawierać jedynie nasze imię i nazwisko oraz adres. Oczywiście musi zawierać też przedmiot naszego wniosku. Pisząc wniosek nie musimy wskazywać przepisu na podstawie którego składamy wniosek, ale warto to zrobić.
Przykłady, wzory
Znaki STOP i inne na przejeździe kolejowym przez nieczynną linię kolejową
Od 2018 roku istnieje przepis który pozwala na usunięcie znaków związanych z przejazdami kolejowymi w przypadku, gdy na linii kolejowej nie jest dopuszczony ruch kolejowy.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do skrzyżowań stanowiących przecięcia drogi z linią kolejową lub bocznicą kolejową, na których zarządca kolei nie dopuścił ruchu kolejowego.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 13 września 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać skrzyżowania linii kolejowych oraz bocznic kolejowych z drogami i ich usytuowanie
Tego, czy na danej linii kolejowej dopuszczony jest ruch kolejowy dowiemy się ze statutu sieci kolejowej, który każdy zarządca infrastruktury kolejowej musi sporządzić. Nie każdy zarządca publikuje swój statut ale największy zarządca infrastruktury kolejowej (czyli PKP PLK) publikuje statut na swojej stronie. W przypadku innych publicznych zarządców statut zapewne można uzyskać jako informację publiczną.
To co nas interesuje w statucie to wykaz infrastruktury nieczynnej, bo jest to infrastruktura, na której nie jest dopuszczony ruch kolejowy.
Potrzebujemy jeszcze sprawdzić, gdzie zlokalizowany jest przejazd kolejowy. Dowiemy się tego z numeru przejazdu, który można znaleźć na Geoportalu. Domyślne warstwa z przejazdami kolejowymi jest wyłączona. Musimy wyszukać „dane innych instytucji”, „urząd transportu kolejowego” i wybrać „przejazdy kolejowe”.
Numer przejazdu zazwyczaj składa się z numeru linii kolejowej i kilometrażu. Przykładowo przejazd o numerze 103024286 (zarządzany przez PKP PLK) oznacza, że przejazd znajduje się na 24,286km linii kolejowej nr 103.
Dodatkowo linię kolejową możemy zweryfikować np. na OpenRailwayMap.
Jeśli dany przejazd znajduje się na odcinku linii kolejowej stanowiącym infrastrukturę nieczynną, to usunięcie znaków z drogi powinno być proste. Gdy linia kolejowa pomimo jej stanu faktycznego nie stanowi infrastruktury nieczynnej to moim zdaniem szanse na usunięcie znaków są nikłe.
Wzór wniosku – usunięcie znaków z przejazdu kolejowego przez nieczynną linię kolejową.
„Rogatka uszkodzona” lub „sygnalizacja uszkodzona” bez osoby kierującej ruchem
Znaki B-32b „stój – rogatka uszkodzona” lub B-32c „stój – sygnalizacja uszkodzona” oznaczają obowiązek zatrzymania się. Dodatkowo, dalszy ruch może nastąpić za zgodą uprawnionej osoby (lub po nadaniu sygnału zezwalającego na ruch). Zdarza się, że znaki te są stawiane na przejazdach kolejowych bez osoby kierującej ruchem, choć przepisy dopuszczają ustawienie tych znaków wtedy, gdy zarządca kolei ma możliwość zapewnienia osoby do kierowania ruchem. Moim zdaniem w takiej sytuacji można zgłosić wykroczenie polegające na samowolnym ustawieniu znaku drogowego (tj. wykroczenie z art. 85 Kodeksu wykroczeń). Sytuacje takie opisałem w innych wpisach:
Znak „stop” przed przejazdem kolejowym wyposażonym w rogatki lub sygnalizację (przejazd kat. A, B lub C)
Przepisy nie przewidują stosowania znaków B-20 „stop” na przejazdach kolejowo-drogowych kategorii A, B i C, tj. wyposażonych w sygnalizację lub rogatki oraz na przejazdach na których ruch jest
Wzór wniosku – usunięcie znaków B-20 „stop” z przejazdu kolejowego kategorii A, B lub C
Postój taksówek
Od 6 grudnia 2022 roku postój taksówek powinien być oznakowany w następujący sposób:
Nietrudno trafić na postój wyznaczony zgodnie z poprzednimi zasadami.
Wzór wniosku – postój taksówek, znaki D-19 i D-20
Kilka porad
Nie ma sensu zbytnio się produkować pisząc pierwsze pismo w danej sprawie
Przede wszystkim nie ma sensu zbytnio produkować się pisząc pierwszy wniosek w danej sprawie. Często pierwsze pismo w danej sprawie i tak zostanie potraktowane pobieżnie, czasami nawet tak, jak by chciano nas zbyć, bez względu na to, jakie i ile argumentów przytoczymy. Można dostać odpowiedź, że przecież projekt organizacji ruchu został zatwierdzony i posiada pozytywne opinie, nikt do tej pory niczego nie kwestionował i w ogóle przecież wszystko jest dobrze. Jak często takie tłumaczenie jest błędne możecie zobaczyć na tym blogu.
Wydaje mi się, że wynika to z tego, że niestety większość osób po pierwszej negatywnej odpowiedzi po prostu odpuszcza sobie.
Warto potraktować pierwszy wniosek jako zbadanie, jak zachowa się organ do którego się zwracamy. Wystarczy krótko i zwięźle opisać sprawę bez wskazywania wszystkich szczegółów lub przepisów.
Jeśli wydaje nam się, że oznakowanie w danym miejscu jest niepoprawne, to po prostu opiszmy to w naszym wniosku – czego brakuje, co jest zbędne, niepoprawne, co można ulepszyć itd. Być może warto dołączyć jakieś zdjęcie lub szkic by było wiadomo o co dokładnie nam chodzi. Nie musimy sugerować konkretnej zmiany, w końcu to nie my musimy się na tym znać. Jeśli nie mamy racji, to powinniśmy dostać uzasadnienie w którym urząd nam to wytłumaczy. Wniosek stanowi luźny i odformalizowany sposób kontaktu z urzędem, nie jest to pismo do sądu.
Moim zdaniem dodatkowe argumenty warto zostawić na dalszą korespondencję. W końcu przysługuje nam prawo do ponowienia wniosku gdy wskazujemy nowe okoliczności, a z każdym pismem rośnie szansa pozytywnego załatwienia sprawy.
Z drugiej strony jeżeli nasze pismo trafi na kompetentną osobę, to zwięzłe wyjaśnienie sprawy i tak powinno wystarczyć.
Odpowiedź po terminie
Urząd powinien udzielić nam odpowiedzi w określonym czasie zarówno na zwykły wniosek jak i wniosek o udzielenie informacji publicznej. Najczęściej odpowiedź dostaniecie pod koniec tego terminu lub z jego lekkim przekroczeniem. Warto dać urzędowi nawet dodatkowy tydzień. Jeśli wyślecie pismo przez ePUAP, to prawdopodobnie ktoś to i tak musi wydrukować, zanieść do innej osoby, ktoś musi przygotować odpowiedź, trzeba przybić pieczątkę, zeskanować i wam odesłać. Istnieje duża szansa, że w momencie przekroczenia terminu odpowiedź na wasze pismo jest już gotowa, ale nie została jeszcze wysłana.
Przykładowy wniosek
Dla przykładu zajmijmy się tym znakiem. Zakaz wyprzedzania w miejscu, gdzie kończy się jeden z pasów ruchu…
A przecież zgodnie z rozporządzeniem nie wolno tego znaku stosować tam, gdzie są dwa pasy ruchu w jednym kierunku.
Po pierwsze musimy ustalić, w jakiej miejscowości znajduje się ten znak. Jak wynika ze znaku E-18a, jesteśmy jeszcze w Mikołowie, możemy to dodatkowo potwierdzić na przykład w openstreetmap.
Jest to droga krajowa nr 44. Ponieważ Mikołów nie jest miastem na prawach powiatu, to za drogę krajową nie będącą autostradą ani drogą ekspresową odpowiada GDDKiA. Warto przygotować wniosek w PDFie ponieważ ePUAP nie zapewnia żadnych możliwości formatowania tekstu. Skorzystam z wzoru wniosku dostępnego na stronie informacjapubliczna.org. Uzupełniam treść, na przykład:
Na podstawie art. 63 Konstytucji RP oraz art. 241 Kodeksu postępowania administracyjnego składam wniosek o wprowadzenie zmiany stałej organizacji ruchu drogowego dla drogi krajowej nr 44 w Mikołowie (ul. Krakowska) polegającą na likwidacji znaku B-25 (zakaz wyprzedzania). Znak ten ustawiony jest w miejscu, w którym następuje zwężenie z dwóch do jednego pasa ruchu (jezdnia w kierunku Tych).
Pismo możemy wysłać przez obywatel.gov.pl wykorzystując profil zaufany – odpowiedź dostaniemy na skrzynkę ePUAP. Jeśli nie masz profilu zaufanego – to oczywiście można go założyć na stronie pz.gov.pl.
Wracając do wysłania pisma: na stronie obywatel.gov.pl szukamy „pismo ogólne” i wybieramy wyślij pismo ogólne. Wybieramy katowicki oddział GDDKiA a następnie rodzaj pisma – wniosek. Wpisujemy tytuł pisma, np. w sprawie organizacji ruchu na DK44 w Mikołowie. Wniosek w PDFie przesyłamy jako załącznik. Teraz przyjdzie poczekać miesiąc na odpowiedź. Oznakowanie w tym miejscu zostało już poprawione – nie piszcie już w tej sprawie do GDDKiA.
Gdyby znak jednak znajdował się w sąsiednich Tychach – czyli w mieście na prawach powiatu, wtedy organem zarządzającym ruchem byłby, co do zasady, prezydent miasta Tychy.
Negatywna odpowiedź
Jeśli dostałeś negatywną odpowiedź na wniosek albo nie dostałeś jej w ogóle, to można się poddać… albo próbować dalej. Kolejna część poradnika będzie dotyczyć takich właśnie sytuacji.
Oczywiście zachęcam do kontaktu jeśli spotkacie trudne lub dziwne przypadki lub macie jakieś uwagi na temat tego poradnika.